Nie samą Skandynawią żyje świat! Jeśli twojemu sercu bliższa jest  południowa romantyka, pomyśl o aranżacji w stylu inspirowanym francuskim designem.

Nie jesteś przekonany? To prawdopodobnie dlatego, że większości z nas francuski styl kojarzy się z prowansalską kuchnią z kamienia pełną miedzianych rondli i bukietów lawendy. A ta koncepcja, choć piękna i poetycka, kiepsko przystaje do realiów współczesnego życia w mieście. Nie trzeba jednak wierzyć stereotypom – francuski design może być wszak i nowoczesny, i praktyczny.

Koniec z perfekcjonizmem!

Amerykanie uwielbiają nowoczesną elegancję, w której wszystko jest wyważone, doskonałe i najlepiej lekko pozłacane. Anglicy, w nieco bardziej dystyngowanym stylu, nie pogardzają symetrią, optycznym ładem i idealną harmonią kolorów. Skandynawowie ze swego zamiłowania do surowego minimalizmu ukuli już mantrę. A Francuzi…

Francuski styl wnętrzarski przede wszystkim uwielbia niedoskonałości. Tutaj nikt nie wyrzuca więc starych zniszczonych mebli, nie usuwa nadgryzionych zębem cegieł i tramów. Efekt zużycia, starości, a nawet kiczu jest elementem pożądanym w każdych wnętrzach. Bowiem twój dom powinien oddawać twoją ludzką naturą, jakże daleką od perfekcji. Nikt nie boi się więc plakatów na ścianach, lekko odstających po bokach, subtelnego bałaganu nierzadko wynikającego ze świadomie chaotycznego doboru dodatków. Żaden blat nie powinien nigdy pozostawać pusty, zaś odrobina rozgardiaszu na podłodze to niczym rozmyślnie potargany koczek francuskiej femme fatale…

Łącz i mieszaj

Ten opór wobec doskonałości manifestuje się również w daleko idącej koncepcji „fusion”, a więc łączenia. Starego z nowym, rustykalnego z nowoczesnym, pastelowego z neonowym, drewnianego z metalowym. Francuski styl jest w efekcie niby wyrafinowany, ale daleki od wymuskania; osadzony w dzisiejszej rzeczywistości, ale zarazem ponadczasowy.

W salonie pojawić się więc może modernistyczna kanapa z metalową ramą, a obok niej wełniany puf i zwierzęce skóry. W sypialni jest miejsce na rattan, len, lakierowane drzewo oraz jedwabie. Stary piecyk może stać obok nowoczesnej lampy, a błyszcząca tapeta stykać się na jednej ścianie z boazerią. Same meble mogą pochodzić z XVIII i XXI w., tworząc wszak jedną salonową aranżację. Właściwie nikt nie przejmuje się niepotrzebnym pytaniem „ale czy to do siebie pasuje?”. Jedyną zachowywaną dość pieczołowicie zasadą jest reguła proporcjonalności – stylów, kolorów, rozmiarów.

Wybieraj niezwykłe meble

Nie zapominajmy też, że Francja to kraj Ludwików i wielkich tradycji. Dumni ze swego dorobku designerskiego projektanci chętnie, a wręcz z uporem, sięgają do klasycznego repertuaru mebli. Absolutny hit to więc szezlong – poniekąd zapomniane długie krzesło, które służy jako salonowa leżanka, będąc kompromisem między kanapą a fotelem, idealnym dla indywidualisty. Dalej do francuskiego kanonu wnętrzarskiego wpisują się także otomany, ławki i pufy, zwłaszcza te eleganckie  – z pikowaniem i drewnianych nogach.

Dom w stylu francuskim chętnie szczyci się też biblioteczką ze szklanymi witrynami, toaletką z lustrem oraz wysokimi komodami i zdobnych szufladach. Charakteru wnętrza dopełnić mogą także znakomicie rustykalny fotel na biegunach czy okrągły stolik typu bistro, na pojedynczej nodze i z niebanalnym blatem. Bo też francuski design to sztuka pełna śmiałości, melancholii i osobistych detali – od zegara z kukułka odziedziczonego po babci, po własne pamiątki z egzotycznych podróży.